Misselijkmakend, maar toch appetijtelijk. Laatst lag ik te zonnen in het park, tot ik plots werd overvallen door een bekende geur. Terwijl ik mijn hoofd naar de bron draaide, zag ik eerst de lichtjes, de gouden letters en daarna de vitrine vol zoete gefrituurde deeghappen. Blijdschap maakte van mij meester. Eerst snelde ik naar huis om een instagram-waardige winter outfit aan te trekken. Daarna rende ik naar het café, trapte de deur in en riep: ‘Héééy oliebol?!
Sommige mensen krijgen zomerkriebels, maar ik krijg winterkriebels. Letterlijk en figuurlijk. Want als het wat kouder wordt, douche ik veel te lang en heet. Maar figuurlijk gesproken is het vooral de uitnodigende warmte van huiskamers, kroegen en eettentjes. Winter is mijn optiek het meest romantische seizoen. De kou is immers het ideale excuus om lekker dicht tegen elkaar aan te kruipen. En niets duidt meer op ‘Winter is Coming’ dan de eerste oliebollenkraam.
Toen ik in 20 °C naar dat café rende, dacht ik wel dat de oliebollenkraam wat vroeg was dit jaar. Toch blijken de meeste oliebollenkraam steevast de periode 1 oktober tot en met 31 december aan te houden. Oktober wordt alleen steeds warmer (sinds 2020 zo’n 0,6 graden). Dit had ik niet helemaal in de gaten. Klimaatwetenschappers noemen dit het ‘shifting baseline syndrome’. Oftewel, een afwijking die langzaam normaal wordt. Een beetje zoals rond lunchtijd een ADE-feest bijwonen.
De oliebollenkraam is dus onze kanarie in de kolenmijn. Eentje die zingt: zeg maar vaarwel tegen de winterse gezelligheid, zeg maar vaarwel tegen vrijpartijen voor de open haard en zeg maar vaarwel tegen gezellig bankhangen terwijl Home Alone aanstaat. Want dicht tegen elkaar aankruipen is er straks misschien niet meer bij. Dus stop in ieder geval met zo lang en heet douchen.